امروز اول تیره و این یعنی شروع فصل تابستان، زمانی که دانشگاه‌ها و مدارس تعطیلند و به خاطر صاف بودن هوا، فرصت مناسبیه برای انجام دادن اردوهای جهادی.
به نظر می‌رسه که اردوهای جهادی رو می‌شه به دو شیوه اجرا کرد:
۱. اعزام چندین نفر از بچه‌های اردوهای جهادی به منطقه محروم و انجام کار عمرانی بدون مشارکت اهالی منطقه
۲. اعزام چند نفر به منطقه محروم به این هدف که فضای کارهای عمرانی رو برای اهالی آماده کنن و بذارن خود اهالی کار رو دست بگیرن. خلاصش اینکه بسترسازی کنن
این که در حال حاضر کدوم شیوه در حال اجرا هست رو نمی‌دونم، منتهی به نظر می‌رسه که انجام دادن روش دوم، بهتر از روش اوله. چرا که یکی از اهدافی که اردوهای جهادی می‌تونن داشته باشن، تقویت روحیه جهادی بین مردمه، در واقع، به نظر می‌رسه که جامعه بنا به دلایلی در برابر مسائل مربوط به اجتماع دچار انفعال شده و رفع مشکلات جامعه رو وظیفه مسئولین می‌دونه که به نظرم جو درستی نیست. حالا اگه اردوهای جهادی به نحوی برگزار بشه که اهالی منطقه رو هم درگیر خودش بکنه، باعث می‌شه که مردم مقداری از انفعال خارج بشن و نقش خودشون رو بیشتر حس کنن، مقوله‌ی که امکان داره در شیوه اولی، اتفاق نیفته. در واقع در روش اول که اهالی نقشی ندارن، یحتمل بازم از لاک انفعال خودشون بیرون نمیان و افراد فعال در اردو رو هم افراد مخلصی تصور می‌کنن که به صورت سازمانی فعالیت می‌کنن، در واقع در حال انجام وظیفه هستن، با این تفاوت که هدفشون کار درآمدی نیست.
آسیب دومی که به نظر می‌رسه در روش اول وجود داره، اینه که اهالی نسبت به کارهای عمرانی انجام شده، حس مالکیت ندارن و نسبت به خرابی‌های ساختمان، کاری انجام نمی‌دن و منتظر خواهند بود که سازندگان اصلی بناها، تعمیرات رو انجام بدن، طبعا این توقع نابجای محسوب می‌شه و از طرفی اگه سازمان‌های متولیِ گروه‌های جهادی بخوان به این مسئله هم رسیدگی کنن، کار خیلی گسترده می‌شه و احتمالا به مرور شاهد یک حجم کار تلنبار شده‌ی زیادی خواهیم بود که از گردن متولی‌ها آویزونه. (البته شاید الان هم دارن رسیدگی می‌کنن 😄)
اینکه رهبر انقلاب بحث "پیوست فرهنگی" رو برای کارها عنوان کردن، شامل این مورد هم می‌شه. اردوهای جهادی، می‌تونه هقت تیر باشه، به جای اینکه تک تیر باشه! تک تیر اقتصادی، تک تیر فرهنگی، تک تیر آموزشی و...
🌸 تک تیری‌های که امروز به دنیا اومدین، تولدتون مبارک