حریم خصوصی :: پاراگراف

ویار تکلم مطلبی نوشتن با عنوان همه چیز علیه زنان و در بخشی به اسامی زنان اشاره کردن که چه اشکالی داره که دیگران اسامی خانوم‌ها رو بدونن و با طرح سوالاتی این مسئله رو به فساد و تحریک شدن مردان ارتباط دادن.

ویار تکلم:" در برخی بیمارستان‌ها اسم‌ها به اختصار نوشته شده. خ احمدی-پرستار... خب دیگر چه می‌خواهید؟ توهین از این بیش‌تر و بالاتر؟ مگر اسم یک خانم چه اشکالی دارد که کامل نوشته نشود؟ آیا بیمار تحریک می‌شود؟ آیا باعث فساد می‌شود؟ آیا..."

اینکه اسم یک خانوم رو یک آقا بدونه، طبعا و فی نفسه اشکالی نداره، اما به نظرم می‌رسه که این پنهان کاری ریشه در حریم خصوصی زنان داره، نه فساد و تحریک شدن مرد. به عبارتی، کیفیت ارتباط کلامی، میزان ارتباطات بین دو انسان رو نشون میده. حالا این مسئله در نوع صدا کردن افراد هم وجود داره، یعنی بر فرض مثال، اگه فردی اسمش "علی یوسفی" باشه، می‌تونیم اون رو "علی جان"، "علی آقا"، "آقای یوسفی" و... صدا کنیم که هر کدوم از اینها نشانگر میزان ارتباط ما با آقای یوسفیه و مشخصا صدا زدن‌ها بر اساس اسم کوچیک، میزان ارتباط رو در سطح بالاتری نشون میده و میشه این طور برداشت کرد که پنهان بودن اسامی خانوم‌ها، یک حرکت کوچیک برای جلوگیری از افزایش سریع ارتباط گیری کلامی مردها در سطوح بالاتره.

طبعا یک مردی که قصد خاصی نداره، نیازی به دونستن اسم کوچیک خانومی نداره و می‌تونه محترمانه از نام خانوادگی اون خانوم استفاده کنه، اما برای یک آدم بیمار این مقوله متفاوته. برای همین شاید در جمع بندی نهایی، این پنهان کاری بیشتر به نفع زنان باشه تا اینکه خشونت علیه زنان تعریف بشه.

نظر شما چیه؟ اینی که گفتم درسته؟

بلوط خانوم ۰۶ خرداد ۹۷، ۱۳:۲۲

اگه برای مردها هم همینطور مینویسن، شاید صرفا خواستن خلاصه بنویسن. همین.

حسن قاسمی

۶ خرداد ۹۷، ۱۴:۱۸

احتمالش هست، اما ظاهرا خود اینکه اسم خانوم ها مطرح نشه، بین بخشی از جامعه یک امر مرسوم هستش

جناب دچار ۰۶ خرداد ۹۷، ۱۵:۴۸

ویار تکلم هنوز هستش؟

۶ خرداد ۹۷، ۱۷:۲۵

خخخخ، قرار بوده نباشه؟

نکنه آمارش رو به بچه های بالا دادید؟ :)

جناب دچار ۰۶ خرداد ۹۷، ۱۷:۳۰

حرفای دم رفتنی میزد آخه :)

۶ خرداد ۹۷، ۱۸:۰۲

آهان، یادمان آمد :)

دیگه ادامه حیات در بیان هم، اشتباهیه که هرکسی میتونه انجام بده :)

جناب دچار ۰۶ خرداد ۹۷، ۱۸:۰۳

ما که هستیم فعلن ها

۶ خرداد ۹۷، ۱۸:۱۸

ادامه حیات ما هم به وجود شما بستگی داره :)

یک کاری داریم من و یکی از رفقا انجام میدیم که به نظرم فضای بیان از حیث محتوی متونه هر چند کم، اما نسبت به این کار کمک کننده باشه

از طرفی فیشنگار هم تو بیان هست که دلیل خوبی برای ادامه حیات وبلاگیه

اگه یکی از دو مورد بالا نباشه، بازم حضور وبلاگیم توجیه پذیره، اما اگه جفتشون نباشن، فکر میکنم که دیگه دلیل محکم خاصی برای ادامه حیات وبلاگی ندارم :)

البته ناگفته نماند که قابلیت راه اندازی پایگاه اینترنتی رسمی روی بیان، قابلیتیه که میشه ازش همواره استفاده کرد و ربط چندانی به حیات وبلاگی نداره :)

آقـای چـشــمـ بـه‌راه ۰۷ خرداد ۹۷، ۰۶:۵۷

احساس می‌کنم متن ویار لحن کنایه‌ای داشت و و بیشتر نقد فمینیست‌ها بودش تا آن که بخواد فمنیست بازی در بیاره ؟؟!!!

۷ خرداد ۹۷، ۱۵:۰۵

ظاهرا همینطوره، یعنی خودشون هم تو پاسخ به نظرات مطلب، گفتن که کنایه ی نوشتن، ولی به شخصه آنچنان متوجه اون نگاه کنایه ی تو مطلبشون نشدم :)

حامد سپهر ۰۷ خرداد ۹۷، ۰۹:۴۳

بیشتر خانومها سوای اسم اصلیشون یه اسم دیگه دارن که دوست دارن به اون اسم شناخته بشن همکار خانومی داریم اسمش زینب هستش ولی همه غزل صداش میکنن مسلما ایشون هیچوقت دوست ندارن روی اتیکتی که رو لباسشون هست اسم خودش نوشته بشه
البته دلیل تصلیش هم همونیه که شما نوشتین و خیلی وقتا خودشون دوست ندارن اسم کوچیکشون نوشته بشه
البته الان دیگه با وجود اینهمه فضای وجازی و ارتباطاتی که ایجاد شده هیچ اسمی کسی رو تحریک نمیکنه کما اینکه بنظرم از اول هم چنین نبوده و بیخودی بزرگش کردن

این رو هم بگم که به نظرم میرسه که خود اسم روی نگاه انسان اثرگذاره، در واقع به نظرم میرسه که وقتی از یک خانوم و یا یک آقا، فقط اسمش مشخصه باشه و شکل و شمایلش آشکار نباشه، اسم میتونه تا حدودی، نگاه مخاطب رو جهت دهی کنه. یعنی اگه اسم طرف، اسم مذهبی باشه، مخاطب فکر می کنه که با آدم معتقدی رو به رویه، اما اگه اسم طرف غیر مذهبی باشه، تصور مخاطب از اینکه طرفش آدم مذهبی باشه، کمرنگ میشه.

فکر کنم کلاهبردارای اینترنتی که کلاه پسرا رو بر میدارن، از اسامی مثل "عسل" استفاده می کنن 😂😂😂

مهدی صالح پور ۰۸ خرداد ۹۷، ۱۵:۱۷

صددرصد باهات مخالفم.

حرفت بیشتر شبیه توجیهاته.

همه میتونن اسم هم رو بدونن. (من از اساس تفکیک بین مرد و زن رو نمیفهمم!) ارتباطات عده ای کمتره و هم رو به فامیل صدا میکنن، ارتباطات عده ای بیشتر و صمیمانه تره، هم رو به اسم کوچیک صدا میکنن.

البته که نکته ی مهم بین همه ی این موارد، اینه که توی محل کار، قوانین و قواعدی وجود داره که اونها در اولویته. مثلا ما توی محل کارمون، هیچکس رو به اسم کوچیک صدا نمیکنیم. (یک جور رسمیت بخشیدن به کار و ایجاد حرمت بین آدم هاست)

به نظرم این ننوشتن اسم خانم ها یا چاپ نکردن تصویرشون توی اعلامیه های ترحیم، بیشتر از یک سنتِ غلط میاد که وظیفه ی نسل ماست که ادامه نده و درستش کنه.

۹ خرداد ۹۷، ۱۸:۱۳

نمیشه آقا 99 درصد باشه؟ :)

به نظرم مسئله ی که وجود داره، اینه که ظاهرا و طبق گفته ها، بعضا خود خانوم ها هم موافق هستن که اسم کوچیکشون مطرح نشه، تو این مطلب هم یکی از عللی که میتونن داشته باشن رو گفتم :)

"من از اساس تفکیک بین مرد و زن رو نمیفهمم" شاید به این برمیگرده که معمولا آقایون مزاحم خانوما میشن و لذا مردا بر خلاف خانوما، مسئله ی با مطرح شدن اسمشون ندارن :)

"ارتباطات عده ای کمتره و هم رو به فامیل صدا میکنن" مسئله ظاهرا همینا هستن، یعنی این قشر که ارتباطات کمتری دارن، دو دسته اند، آدم معمولی و آدم بیمار، خب آدم معمولی که نیازی به دونستن اسم نداره، پس به این نتیجه میرسن که اسم طرف مطرح نشه تا آدمای بیمار مزاحمت کمتری ایجاد کنن

"یک جور رسمیت بخشیدن به کار و ایجاد حرمت بین آدم هاست" 👌👌👌

به شخصه رو این مسئله اسم حساسیت زیادی ندارم، منتهی تو فضاهای عمومی، میلم بیشتر به اینه که اسم کوچیک همسرم مطرح نشه، یعنی مثلا برادر خانومم تو خیابون وقتی میخواد همسرم رو با صدای بلند، صدا بزنه، از اسم خانومم استفاده نکنه، از کلمات دیگه استفاده کنه مثل آبجی مثلا :)

امید شمس آذر ۱۱ اسفند ۹۷، ۱۴:۲۶

خانم اگه بخواد حریم خصوصیش محفوظ بمونه، چرا وارد فعالیتهای اجتماعی میشه اصلاً؟!

پاراگراف

یادداشت‌های درست و غلط یک دهه هفتادی

حریم خصوصی

نظرات (۹)