پاراگراف

سلام و خداقوت
برای مزاح بد نیست و لی خدای نکرده جدی گرفتن چنین تفکراتی؛ سرانجامی جز بدعاقبتی ندارد. در این باره یاد یکی از داستانهای کتاب داستان راستان "علامه شهیدمطهری" افتادم که ذکرش خالی از لطف نیست :
شهید مطهری در کتاب داستان راستان جلد اول داستانی تحت عنوان شهرت عوام نقل می کند که خلاصه آن به شرح ذیل است:
در عصر امام صادق (ع) مردی به تقدس و تقوا شهرت یافته بود، اطوار عوام فریبانه او امام(ع) را متوجه کرد و روزی به تعقیب ایشان پرداخت تا اعمال او را از نزدیک ببیند امام (ع) ملاحظه فرمود که این مرد 2 قرص نان و 2 عدد انار دزدید و سپس آنها را صدقه داد امام (ع) خود را به او نشان داده و توضیح خواست. آن مرد گفت: من 4 گناه و 40 ثواب کرده ام و به همین آیه 160 سوره انعام تمسک جست و چون 4 از 40 کم کنیم برای من 36 ثواب خالص می ماند امام (ع) فرمود: إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقینَ شما چهار معصیت مرتکب شده ای که دزدی کرده ای و 4 گناه دیگر که بدون اذن صاحب اموال آنها را صدقه داده ای و این مجموعاً 8 گناه می شود بدون هیچ حسنه ای. و بعد از این گفتار امام او را رها کرد و رفت و چشمان آن مرد خیره مانده بود.
پ ن :
نتیجه اولیه که می توان گرفت اینکه :
"دزدی سیئه است و بخشش مال دیگران سیئه دیگری است. و هرگز از سیئه حسنه تولید نخواهد شد و "إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقینَ" (مائده27) یعنی " خدا، تنها از پرهیزگاران می‏پذیرد."
موفق باشید

:))))))))))))

واقعیت اینه که اکثر کارآفرین‌های واقعی هم همینکارو میکنن!
مثلا کارآفرین بر میداره یه نیاز جدید برای شما ایجاد میکنه. برای نیاز جدیدتون محصول تولید میکنه و به خودتون میفروشه

دارم تشکر میکنم از تو الان

با حسین بوذرجمهری خیلی موافقم
دقیقا کارآفرینی های الان همینه، فقط شکلش شیک شده!

اقا منطقش منو کشته

واقعا اینا استعداد هایی هستن که تلف میشن ... با این قدرت استدلال و بیان قانع کننده باید وزیر خارجه میشد

برا من نشون نمیده (گرییییییییییییییییییه)