یا یکی از دوستان در حال گفت‌وگو بودم که بحث به ترانه‌های امروزی رسید، نکته‌ی که گفت و به نظرم جالب بود این بود که مضامین غالب ترانه‌های امروزی، روی رفتن هستش و همین مقوله باعث میشه که رفتن در ضمیر ناخودآگاه فرد به یک امر راحت الحلوقم تبدیل بشه و نهایتا با رخ دادن درگیری‌های مختصری در خانه، هوس رفتن کنه...

گفتنی است که اصلا اهل گوش کردن موسیقی نیستم و در نتیجه شناختی زیادی در این حوزه ندارم، چه از نظر سبک و چه از نظر افراد فعال در این حوزه. مگه اینکه مهران مدیری و رامبد جوان افراد فعال رو معرفی کنند که پیگیر دیدن برنامه دورهمی و خندوانه هم نیستم :)