یادداشت‌های درست و غلط یک دهه هفتادی

۱۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سیاست» ثبت شده است

جدا از وظیفه شرعی و ملی، چرا باید در انتخابات شرکت کرد؟

انتخاب، حقیه که داریم و اگه این تصور رو داریم که افراد مطلوب ما رای نمیارن، باز هم نباید حقمون رو نادیده بگیریم. به عنوان مثال بنده الان در شرایطی قرار دارم که میدونم که یکی از کسانی که بهش رای میدم، تقریبا بعیده که به مجلس راه پیدا کنه و یکی دیگه هم احتمالش ضعیفه که رای بیاره، اما باز هم رای میدم، چرا؟ چون رای من دو پیغام داره، پیغام اول به کسانیه که بهشون رای میدم، این افراد و افراد همسو با این دو، متوجه میشن که رویکردشون پایگاه اجتماعی داره و همین مسئله باعث میشه با امید بیشتری کار کنن و قویتر بشن، پیغام دوم به پدرخوانده های لیست بنده که بفهمن مخالفانی دارن و این مخالفان فعالن و میدون رو خالی نمی کنن. حالا اگه رای ندم این دو پیغام ارسال میشه؟

البته معتقدم مشکل اصلی انتخابات مجلس، قانون انتخاباته، تا قانون انتخابات اصلاح و درست نشه، با وجود پدرخوانده های لیست بند نمیشه امید چندانی به مجلس داشت، مگه اینکه مردم از پدرخوانده ها عبور کنن...

+ رای به اصولگرایان غیرانقلابی به خاطر رای نیاوردن اصلاح طلبان برام غیرقابل هضمه، آیا اصولگرای غیرانقلابی که ژست انقلابی میگیره اما رویکرد اصلاح طبلانه داره از مثلا آقای مجید انصاری که رویکردش برای ما مشخصه، بهتره؟ آیا آسیب همچین فردی به انقلاب و کشور از یک اصلاح طلب که درگیر فساد اقتصادی و اخلاقی نیست و رویکردش برای ما روشنه، بیشتر نیست؟ برخی میگن آقای انصاری در فتنه 88 فلان اقدام رو انجام داده آیا اجازه بدیم همچین فردی وارد مجلس بشه؟ آره، اجازه بدیم، مگر آقای انصاری میخواد چی کار کنه؟ اگه نهایتا اقداماتش بر علیه منافع ملی باشه، از طرف خود مردم رانده میشه، چرا باید به خاطر این مسئله، به کسانی رای داد که مسیر آقای انصاری رو طی می کنن با این تفاوت که نشان اصولگرایی دارن و عملکردشون پای انقلاب نوشته میشه؟

۰۱ اسفند ۹۸ ۱۴ نظر
حسن قاسمی

تا مجلس شفاف نشود، برگزاری انتخابات مجلس معنای جز مشارکت در انتخابات ندارد

به نظر می‌رسد که گذشت چند دهه از استقرار حکومت جمهوری اسلامی و برپایی انتخابات متعدد، این تلقی را برای برخی ایجاد کرده است که دیگر نمی‌توان از صندوق رای، امیدی برای حل مشکلات داشت و شرکت در انتخابات دیگر عقلانی نیست. اما به نظرم حقیقت آن است که از بعد از هشت سال دفاع مقدس، فقط چهار نفر جایگاه کلیدی ریاست جمهوری را در اختیار داشته‌اند که این تعداد، تعداد کمی است آن هم برای جامعه‌ای که تا پیش از این چندان با فضای‌های انتخاباتی مواجهه نبوده و تجربه چندانی ندارد.

در مورد انتخابات مجلس هم، مشکل اصلی شفاف نبودن عملکرد نمایندگان مجلس است که اساسا نمی‌دانیم منتخبانمان در مجلس چه می‌کنند، به عبارتی یک از شگفتی‌های زمان ما این است که در انتخابات مجلس با داوطلبانی مواجهه هستیم که سابقه نمایندگی دارند اما نمی‌دانیم در مجلس چه کرده‌اند! بنابراین تا زمانی که شفافیت عملکرد نمایندگان رخ ندهد نمی‌توان گفت که از شرکت در انتخابات مجلس نتیجه‌ای گرفته‌ایم یا نگرفته‌ایم. آنچه که باید در مورد مجلس به صورت مستمر مطالبه شود، شفافیت مجلس است، تا مجلس شفاف نشود، برگزاری انتخابات مجلس معنای جز مشارکت در انتخابات ندارد. البته این به این معنی نیست که نباید در انتخابات شرکت کرد، کسی می‌تواند از نماینده‌ی شهر و منقطه‌ی خود در مجلس، موضوعی را مطالبه کند که در انتخابات شرکت کرده باشد، البته این هم به این معنی نیست که کسانی که رای نداده‌اند، نباید مطالبه کنند اما طبعا فردی که در انتخابات مجلس شرکت نمی‌کند، خود به خود، خود را شایسته مطالبه‌گری از نماینده شهر و منطقه خود نمی‌داند و به طور خودکار به سمت مطالبه‌گری از جایگاه رهبری کشیده می‌شود که نتیجه آن هم فشار به رهبری برای حرکت به سمت دیکتاتوری است.

۱۰ آذر ۹۸ ۴ نظر
حسن قاسمی

پیامد عزل روحانی

مدت‌ها است که برخی خواهان عزل رئیس جمهور هستند و با توجه به اینکه مجلس همسو با دولت است، نگاه‌شان به سمت رهبری است و از حمایت رهبری از رئیس جمهور گله مند هستند.

یک تحلیل این است که رهبری حامی شخص نیستند بلکه مدافع رای مردمند (طبعا مدافع مجلس هم هستند) کمااینکه امام خمینی (ره) هم دستور عزل بنی صدر را ندادند و این مجلس وقت بود که بنی صدر را عزل کرد.

اما اتفاقات اخیر، روی دیگری از دلیل عدم عزل رئیس جمهور را نشان داد، افراد مسلح و آموزش دیده که با استارت زنی شخص رئیس جمهور آن هم سه ماه مانده به انتخابات!، آشوب به پا کردند.

فرض کنیم رئیس جمهور پیش از این عزل می‌شد یا بعد از استارت زنی فتنه‌ی ۹۸، عزل می‌شد، چه اتفاقی می‌افتاد؟ افراد مسلح و آموزش دیده به مراکز اخذ رای در انتخابات جدید حمله می‌کردند و مانع ایجاد شرایط برگزاری انتخابات و تشکیل دولت جدید می‌شدند. شاید در پاسخ گفته شود که این اتفاق ممکن است برای انتخابات مجلس هم رقم بخورد پس نباید با این استدلال مانع برکناری روحانی شد که در پاسخ می‌توان گفت که که بین این دو انتخابات تفاوت وجود دارد، در انتخابات‌های که بر اساس قانون و زمانبندی شده برپا می‌شوند، مجلس/دولت مستقر، منحل نمی‌شوند، بلکه بعد از عبور مراحل قانونی، جای خود را به منتخبین جدید می‌دهند اما در انتخابات های که به دلیل منحل شدن مجلس/دولت مستقر رخ می‌دهد عملا کشور برای مدت کوتاهی بی‌مجلس/بی‌دولت می‌شود و تداوم این وضعیت، امنیت کشور را به خطر می‌اندازد.

با توجه به آنچه گفته شد، این احتمال وجود دارد که فتنه گران با تمام قوا به میدان نیامده باشند و موج بعدی آشوب را برای زمان برکناری دولت مستقر تدارک دیده باشند تا کشور را به خیال خود دچار بی‌دولتی کنند.

۲۹ آبان ۹۸ ۷ نظر
حسن قاسمی

خود شکن...

میشه به جرات گفت که اغلب نزدیک به همه افراد شاخصی که از روحانی در سال ۹۲ و ۹۶ حمایت کردند، عمده مشکلات کشور رو نه در مدیریت داخلی، بلکه در سیاست خارجی میدیدن، لذا به نظرم در مواجه با آن دست از منتقدین دولت که دیروز حامیش بودن، باید گفت که قبل از اینکه روحانی رو نقد کنید، لطفا نگاه خودتون رو نقد کنید چرا که روحانی مجری نگاه شماست.
۰۹ اسفند ۹۷ ۱۰ نظر
حسن قاسمی

ملت فدای برجام

آقای روحانی دیشب دو گذاره مهم رو مطرح کردن:
۱. آمریکا روزی باز خواهد گشت؛ دیر یا زود.
۲. هیچ تحریمی نیست که بعداً آمریکا بخواهد انجام دهد. همه کارها را قبلاً انجام داده است [...] آنچه بنا بود در نوامبر انجام بگیرد در سپتامبر انجام دادند. بنابراین چیز جدیدی برای نوامبر وجود ندارد.

این دو گذاره صراحتا بیان می‌کنن که محاله دولت ایران (نه به معنی حاکمیت) از برجام خارج بشه و توان دولت صرف انجام اقداماتی خواهد شد که برجام از بین نره، حتی اگه این اقدامات به ضرر منافع ملی ایران باشه، مثل FATF.
۰۵ مهر ۹۷ ۲ نظر
حسن قاسمی

علی زاده/نژاد

به نظرم می‌رسه تعدادی از اهالی رسانه به آقای علی علیزاده شک دارن و به نظرم حضور ایشون در برنامه دیشب شبکه من و تو، به این شک دامن هم زده!

چطور می‌شه که در شرایطی که علی علیزاده داره محکم‌ترین استدلال‌ها رو برای دفاع از ایران مطرح می‌کنه، به شبکه من و تو می‌ره؟ آیا مسئولین شبکه نمی‌دونستن که علی علیزاده چه موضوعاتی رو در برنامه اتاق خبر مطرح خواهد کرد؟


فعالیت همزمان دو خارج نشین، یعنی علی علیزاده و مسیح علینژاد در مورد مسائل ایران و خط دهی به دو جریان انقلابی و ضدانقلابی، به نظرم قابل تامله.


بعدا نوشت: ان شاء الله از این به بعد ابزار موافق و مخالف بودن با مطلب حذف می‌شه، شاید سوال پیش بیاد که چرا حذف می‌شه؟ سوال درستی هم هست، از این بابت که این احتمال همواره وجود داره که به مطلب، "بعدا نوشت" اضافه بشه و یا بخشی از مطلب ویرایش بشه، اتفاقی که برای این مطلب هم افتاد، لذا رایِ رای دهنده به مطلب اولیه، خود به خود به مطلب جدید هم تعلق می‌گیره که این خوب نیست به نظرم. (از رای دهنده گرامی که رای منفی هم دادن، به خاطر اینکه بعد از رای دادن ایشون، این قضیه رو مطرح کردم، عذرخواهی می کنم، البته این تصمیم رو از قبل داشتم، اما متاسفانه در اینجا غفلت کردم و از همون ابتدای کار، ابزار رای دهی رو غیرفعال نکردم)
ناگفته نماند که بنا به نوع مطلب، امکان استفاده از ابزار رای دادن به مطلب وجود داره،‌ مثلا برای یک نظرسنجی که دو گزینه داره.
۲۳ شهریور ۹۷ ۴ نظر
حسن قاسمی

بدون شرح

متن زیر رو اول به عنوان "بعدا نوشت" تو مطلب قبلی گذاشتم، منتهی دیدم قسمت آخرش، از اونجای که از "اما رئیس جمهور بیان کرد" شروع میشه، خیلی باحاله گفتم تو یک مطلب جدید بیارم که عزیزان هم استفاده کنند :)
محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید در تاریخ ۱۷ مرداد ۱۳۹۷: در سال اول ما با آقای روحانی نشستی داشتیم و درباره رابطه مطلوب مجلس پنجم و دولت اصلاحات مباحثی را مطرح کردیم چرا که کمیته‌ای مشترک تشکیل داده بودند و تقریبا ۸۰ درصد مسائلی که در دولت و مجلس مطرح می‌شد به نتیجه می‌رسید. ما در آن جلسه آن الگو را مطرح کردیم و آقای روحانی هم پذیرفت و گفتیم که این کارگروه ماهی یک بار جلسه‌ای داشته باشد، اما رئیس جمهور بیان کرد که ماهی یک جلسه کم است و هفته‌ای یک جلسه برگزار کنیم، اما این جلسه دو سال تشکیل نشد!/ باشگاه خبرنگاران جوان
۱۸ مرداد ۹۷ ۶ نظر
حسن قاسمی

جلسه‌ی در سال ۹۲

عبدالله ناصری (عضو شورای مشورتی «رئیس دولت اصلاحات») درباره نحوه انتخاب «رحمانی فضلی» به عنوان وزیر کشور در سال ۹۲ اظهار داشت: یک هفته پیش از ارائه لیست وزرای پیشنهادی آقای روحانی به مجلس در سال ۹۲، جلسه‌ای در منزل آقای هاشمی با حضور آقایان هاشمی رفسنجانی، روحانی، خاتمی، ناطق نوری و سیدحسن خمینی برگزار شد. این افراد چون شنیده بودند آقای روحانی می‌خواهد، آقای رحمانی فضلی را به عنوان وزیر کشور معرفی کند، جلسه‌ای را به پیشنهاد آقای هاشمی تشکیل دادند.

وی در همین باره تاکید کرد: در این جلسه آقای روحانی به ۴ نفر وعده داد که وزیر کشور دیگری را معرفی خواهد کرد. هیچ کسی از لیست وزرا خبر نداشت تا زمانی که در جلسه تحلیف ارائه شد. آقای روحانی علی رغم وعده محکمی که در آن ضیافت شام داد، به گونه‌ای دیگر عمل کرد. این اتفاق بازتاب بسیار بدی داشت./ مهر

۱۶ مرداد ۹۷ ۴ نظر
حسن قاسمی

بدون عنوان!

کسی که بدونه قدرت در جمهوری اسلامی، بین قوا و دستگا‌ه‌ها تقسیم شده و با علم به این موضوع، وعده‌های خارج از قدرتش رو به ملت بده و بعد از مدتی بیاد از مسئله تقسیم قدرت به نفع خودش سوء استفاده کنه، مخاطب و رای دهندگانش رو چی فرض کرده؟

+ حسن رحیم پور ازغدی از تناقض‌گویی‌های روحانی می‌گوید:

۱۵ ارديبهشت ۹۷ ۴ نظر
حسن قاسمی

سال ۱۳۹۷؛ سال اقتصاد مقاومتی، کارخانه ماشین سازی و یخچال سازی!

از جمله اولین چالش‌های که با نام گذاری سال ۱۳۹۵، یعنی اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل داشتم این بود که رهبری برای سال آینده چه عنوانی رو مطرح می‌کنند، یعنی مگه از اقدام و عمل هم بالاتر هم هست!، اگه دولت رویه فعلیش رو ادامه بده که عملا عنوانی بری سال بعد نمیمونه!

گذشت و به ۱۳۹۶ رسیدیم و رهبری فرمودند سال اقتصاد مقاومتی؛ تولید - اشتغال، خب عنوان نسبت به سال گذشته ریزتر شده بود، چرا که سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی، ۲۴ بند داره و تولید-اشتغال، بخشی از این بندهاست. در واقع درسته که ظاهرا شاکله اصلی اقتصاد مقاومتی، همین تولید و اشتغاله، اما هدف از اقتصاد مقاومتی صرفا تولید و اشتغال نیست.

رهبر انقلاب می‌فرمایند:" پیروی از الگوی علمی و بومی برآمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی، عامل شکست و عقب نشینی دشمن در جنگ تحمیلی اقتصادی علیه ملت ایران خواهد شد، همچنین اقتصاد مقاومتی خواهد توانست در بحران‌های رو به افزایش جهانی، الگویی الهام‌بخش از نظام اقتصادی اسلام را عینیت بخشد و زمینه و فرصت مناسب را برای نقش آفرینی مردم و فعالان اقتصادی در تحقق حماسه اقتصادی فراهم کند".

روشنه که تولید به خودی خود و به تنهای قادر به محقق سازی دستاوردهای مد نظر رهبر انقلاب نیست و نیاز به یک مجموعه اقداماتی داریم که در سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی ذکر شده. منتهی رفتار منفعلانه مسئولین در برابر اقتصاد مقاومتی باعث شد که رهبر انقلاب در نام گذاری سال، وارد جزئیات سیاست‌های کلی بشند و پس از گذشت سه سال از ابلاغ، نام سال رو محدود به تولید و اشتغال کنند.

ظاهرا دولت همچنان در حال ادامه دادن رویه سابقشه و برای منحرف کردن رسانه‌ها هم از شبهه افکنی‌های ملی، اعتقادی استفاده می‌کنه. با این شرایط، رهبری برای سال آینده چه عنوانی رو انتخاب می‌کنند؟ در راستای نام سال ۹۶ و جزئیتر کردنش، یعنی در حد تیتر که از صحبت رائفی پور گرفته شده، یا توجه به ابعاد دیگه‌ی اقتصاد مقاومتی، نظیر دیپلماسی اقتصادی، شفافیت، اصلاح نظام مالی و... و یا اینکه یک موضوعی اجتماعی رو مطرح می‌کنند.

به هر حال به شخصه معتقدم که ظرفیت‌های که در حال حاضر در اختیار دولت و مجلس قرار داره، به قدریه که اگر مورد توجه حضرات قرار بگیرند، میتونند در کوتاه مدت رکورد اشتغالزایی در تاریخ بشریت رو به نام ایران ثبت کنند. یعنی کارخانه‌ها و صنایع خوابیده، ظرفیت‌های اقتصادی مغفول مانده، فشارهای مردمی و رسانه‌ای برای مقابله با فساد و برقراری شفافیت و... موقعیتی رو فراهم کرده که رئیس جمهور رو میتونه به یکی از محبوبترین روسای جمهور تاریخ جمهوری اسلامی ایران تبدیل کنه... سه سال باقیمنده زمان کمی نیست. کماکان به تدبیر جناب روحانی امید داریم :)

۱۰ اسفند ۹۶ ۰ نظر
حسن قاسمی